Sorgusuz sualsiz kabul edilen şartlar sadece çaresizlik belirtisi. Neden kendimize soru sormaktan bu kadar çekiniyoruz? Cevapları ile yüzleşmek neden bu kadar zor?! Başkalarının hayallerini kovalarken yaşlanıp ölenlere yazık. Nasıl bir hayat yaşadınız?
İçimde kopan fırtınalar asla dinmez. :) Bu düşünceler aklımda dolanırken yaptığım "Individual Revolution" karşınızda. Çünkü bireysel devrim kaçınılmazdır. Kaçanlar, kendilerine hediye edilen hayatın anlamına varamadan bu dünyadan göçmeye mahkum maalesef. Ama mutlularsa sorun yok. Belki de "Ignorance is Bliss!?!" diyorlar, ya da ne yaptıklarından haberleri yok. Aslında yoklar. :)